شلی لیگامان یا شلی رباط به این معنی است که شما مفاصل فوق متحرکی دارید که بسیار انعطاف پذیر هستند و دامنه حرکتی وسیع تری نسبت به اکثر افراد دارید.
برای بسیاری از افراد، شل بودن مفاصل یک مسئله حائز اهمیت نیست. حتی می تواند برای برخی مانند رقصنده ها، ژیمناستیک کار ها و نوازندگان مفید باشد. اما برای دیگران، می تواند باعث درد و مشکلات دیگر شود.
رباط چیست؟
رباط ها نوارهایی از بافت سخت هستند که استخوان های شما را در مفاصل کنار هم نگه می دارند و وظیفه‌ی حمایت و ثبات آنها را به عهده دارند. رباط‌های شما از تحرک بیش از حد استخوان‌ها یا پیچ خوردن استخوان جلوگیری می‌کنند.
برخی از رباط های شما به استخوان ها متصل نیستند. برخی از رباط ها اندام های داخلی مانند رحم را در جای خود نگه می دارند. برخی دیگر ممکن است دو یا چند عضو را به هم متصل کنند. به عنوان مثال، رباط ها روده، کبد و معده شما را در جای خود نگه می دارند.
علائم شلی رباط یا شلی لیگامان چیست؟
برخی از علائم شلی مفاصل عبارتند از:
- خستگی
- بی ثباتی مفصل
- دررفتگی
- درد
علل شلی رباط چیست؟
تخمین زده می شود که 5 تا 12 درصد از بزرگسالان نوعی مفاصل انعطاف پذیر مرتبط با شلی رباط دارند. کودکان بیشتر از بزرگسالان ها دچار این عارضه هستند. تشخیص اینکه آیا حرکت بیش از حد کودک با یک اختلال زمینه ای مرتبط است یا خیر، می تواند سخت باشد.
برخی بیماری‌ها نیز با شل شدن مفاصل همراه هستند، مانند:
سندرم مارفان: این یک بیماری ارثی نادر است که بر بافت همبند شما تأثیر می گذارد. از هر 5000 نفر 1 نفر را مبتلا می کند. سندرم مارفان می تواند قلب، چشم ها، پوست، رگ های خونی، ریه ها و استخوان ها را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از عوارض می توانند بسیار جدی باشند. آنوریسم آئورت می تواند باعث پارگی دیواره آئورت و نشت خون به بیرون شود.
افراد مبتلا به سندرم مارفان معمولا لاغر و بلند قد هستند و دست‌ها، انگشتان دست، پاها و انگشتان پای بسیار بلندی دارند.
سندرم اهلرز دانلوس: این گروهی از اختلالات بافت همبند است. افراد مبتلا به این سندرم معمولا دارای پوست بسیار کشیده و مفاصل انعطاف پذیر هستند. یک نوع شدیدتر به نام سندرم Ehlers Danlos عروقی می تواند آئورت و سایر شریان ها را ضعیف کند. همچنین می تواند باعث پارگی دیواره های روده بزرگ، رگ های خونی یا رحم شما شود.
شلی رباط و آسیب دیدگی
شلی رباط می تواند باعث بی ثباتی مفصل شود. وقتی رباط‌های اطراف مفصل شل، پاره یا ضعیف می‌شوند، ممکن است نتوانند استخوان‌ها را در جای خود نگه دارند. این زمانی است که دررفتگی یا ناهماهنگی مفصل (subluxation) ممکن است اتفاق بیفتد.
چندین مطالعه ارتباط بین صدمات و شلی رباط را یافته اند. یک مطالعه نشان داده که مردان مبتلا به دررفتگی شانه 6.8 برابر بیشتر احتمال دارد مفاصل شل داشته باشند.
تشخیص شلی لیگامان یا شلی رباط
استاندارد رسمی برای تعریف شلی رباط وجود ندارد. اما تست Beighton پرکاربردترین سیستم برای ارزیابی حرکت بیش از حد مفصل است.
برای تشخیص شلی رباط این مفاصل مورد آزمایش قرار می گیرند:
- بند انگشتان انگشتان کوچک شما
- پایه شست شما
- زانو
- ستون فقرات
- آرنج
هنگامی که آزمایش بیتون را انجام می دهید، پزشک از شما می خواهد که یک سری حرکات را انجام دهید. این حرکات شامل موارد زیر است:
- به جلو خم شوید و کف دست خود را با پاهای صاف روی زمین قرار دهید
- شست خود را به عقب خم کنید
- انگشتان کوچک خود را به سمت عقب خم کنید
اگر نمره Beighton بالایی دارید، لزوماً به این معنی نیست که سندرم بیش حرکتی دارید. پزشک شما را نیز معاینه می کند و سایر علائم و نشانه های این سندرم ها را آزمایش می کند.
تست Beighton دارای چند اشکال است. فقط چند مفاصل را آزمایش می کند و میزان حرکت بیش از حد را به شما نمی گوید.
درمان شلی رباط
ممکن است برای شلی رباط نیازی به درمان نداشته باشید، به خصوص اگر باعث درد نشود. اگر شلی مفاصل شما باعث درد می شود به پزشک مراجعه کنید.
می توانید تمرینات فیزیوتراپی را امتحان کنید تا به تقویت مفاصل و پایداری بیشتر آنها کمک کند.
قبل از شروع هر گونه فعالیت بدنی که ممکن است باعث آسیب شود، آتل زدن یا چسباندن مفاصل آسیب دیده می تواند مفید باشد.
برخی از محققان تأثیر پرولوتراپی را بر روی افراد مبتلا به درد و شلی رباط بررسی کرده اند. پرولوتراپی شامل تزریق یک محلول تحریک کننده به رباط های شما است. محرک معمولاً محلولی با شکلی از قند به نام دکستروز است. تصور می شود که به شروع رشد در بافت همبند کمک می کند و این روند درد را کاهش می دهد. اما برخی مطالعات نتایج متفاوتی را نشان داده اند. محققان همچنین نتوانسته‌اند این تأثیر را در مطالعات آزمایشگاهی ثابت کنند. این باعث شده است که برخی از متخصصان فکر کنند که پرولوتراپی یک اثر دارونما دارد.
بدون دیدگاه