دررفتگی کاسه زانو زمانی اتفاق می افتد که استخوان گردی که زانو را پوشانده است (کشکک زانو)، حرکت کند یا از جای خود خارج شود. دررفتگی اغلب به سمت خارج ساق پا رخ می دهد.

دررفتگی زانو چیست؟

دررفتگی زانو زمانی است که سه استخوان زانوی شما از جای خود خارج شده و آنطور که باید در یک راستا قرار نگیرند. اگر ساختار زانوی شما غیرطبیعی باشد ممکن است دچار دررفتگی زانو شده باشید. برخی از افراد با دررفتگی زانو (دررفتگی مادرزادی زانو) به دنیا می آیند. در بیشتر مواقع، دررفتگی زانو زمانی اتفاق می‌افتد که یک رویداد ضربه‌ای، استخوان‌های مفصل زانو را با نیروی زیادی از جای خود خارج می کند. این یک وضعیت اورژانسی است و بسیار دردناک است.

اگر زانوی شما دررفته باشد، استخوان های ران و ساق پا ممکن است به طور کامل یا تا حدی از جای خود خارج شده باشند. زانوی دررفته با کاسه زانو دررفته متفاوت است. کاسه ی زانوی دررفته، زمانی است که کشکک زانو از جای خود خارج می شود. پزشکان گاهی اوقات به این حالت سابلوکساسیون کشکک می گویند.

دررفتگی زانو یک آسیب نادر اما جدی است. دررفتگی می تواند به چندین رباط مهم، عروق خونی و اعصاب پا آسیب برساند و سلامت و یکپارچگی مفصل و پا را به خطر بیاندازد. اگر دچار دررفتگی زانو شدید، فورا به متخصص ارتوپد مراجعه کنید.

علائم دررفتگی زانو

هنگامی که زانوی شما دچار دررفتگی می شود، ممکن است صدای ترکیدن بشنوید. علائم رایج دررفتگی زانو عبارتند از:

• درد شدید در زانو، به قدری که نمی توانید آن را حرکت دهید یا صاف کنید.
• ناپایداری زانو
• تورم و کبودی
• خارج شدن قسمت هایی از استخوان زانو از جای خود
• ناتوانی در انجام فعالیت یا ورزش هایی که به طور معمول انجام می دادید.

علل دررفتگی زانو

اگر دررفتگی زانوی شما از نوع مادرزادی نیست، پس در نتیجه ترومای جدی اتفاق افتاده است. برخی از این عوامل شامل موارد زیر می باشد:

تصادفات اتومبیل

اگر زانوی شما در اثر سوانح رانندگی آسیب ببیند، ممکن است نیروی ضربه به اندازه کافی قوی باشد که زانوی شما را از جای خود خارج کند.

آسیب های ورزشی

احتمال دررفتگی زانو در ورزش بسیار کمتر از تصادفات رانندگی است، اما در صورت برخورد شدید با بازیکن دیگر، زمین خوردن هنگامی که زانوی شما خم باشد یا کشیده شدن زانو بیش از حد انتظار ممکن است شما را دچار دررفتگی زانو کند.

سقوط سخت

ممکن است برای اسکی بازان یا دوندگانی اتفاق بیفتد که کنترل خود را از دست داده و روی زانوی خم شده یا بیش از حد کشیده شده بیفتند.

عوارض دررفتگی زانو

دررفتگی زانو یک آسیب جدی است که در صورت عدم درمان فوری می تواند عوارض بزرگی داشته باشد. اگر دررفتگی باعث از دست دادن شدید جریان خون در پاهای شما شود، ممکن است پزشک مجبور به قطع عضو شود. دررفتگی زانو همچنین می تواند منجر به لخته شدن خون در وریدهای عمقی پاهای شما شود (ترومبوز وریدی عمقی).

سندرم کمپارتمان حاد یکی دیگر از عوارض شایع است و زمانی اتفاق می افتد که تورم در عضلات باعث ایجاد فشار در رگ خونی، اعصاب و ماهیچه ها شود. اگر این اتفاق بیفتد، درد زیادی دارد و شما باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص دررفتگی زانو

اگر دچار دررفتگی زانو شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید تا آنها بتوانند زانوی شما را از زوایای مختلف معاینه کنند و آسیب را بررسی کنند.

در ابتدا پزشک زانوی شما را معاینه می کند و علت دررفتگی را جویا می شود. پس از معاینه فیزیکی و بررسی شدت درد که چه اندازه می توانید زانویتان را حرکت دهید، متوجه شدت آسیب می شود.

پزشک ممکن است قسمت‌های مختلف پای شما را فشار دهد تا ببیند آیا به رباط‌هایی که نوارهای بافتی هستند و به نگه داشتن زانو در جای خود کمک می‌کنند، آسیب وارد شده است یا خیر. پارگی رباط ها هنگام دررفتگی زانو رایج است.

دررفتگی زانوی شما ممکن است باعث آسیب به اعصاب یا عروق خونی شود که ممکن است رنگ و دمای پوست شما را تغییر دهد. این می تواند بر جریان خون یا حس لامسه شما در زیر زانو تأثیر بگذارد. در موارد شدید، در صورت عدم توجه به این عوارض شدید، ممکن است اندام خود را از دست بدهید و دچار قطع عضو شوید.

تست شاخص مچ پا-بازویی

برای بررسی تغییرات در جریان خون، ممکن است این آزمایش را انجام دهند. فشار خون اندازه گیری شده در مچ پا را با فشار خون اندازه گیری شده در محل معمولی بازو مقایسه می کند. اگر عدد شاخص مچ پا-بازویی شما پایین است، ممکن است به این معنی باشد که دررفتگی باعث ایجاد مشکل در جریان خون در پاهای شما شده است.

الکترومیوگرافی

پزشک شما ممکن است از این روش برای بررسی عضلات و اعصاب شما استفاده کند. آنها یک سوزن را به عضله شما وارد می کنند تا فعالیت الکتریکی را ثبت کند. الکترودهای روی سطح می توانند سرعت و قدرت سیگنال های اعصاب شما را اندازه گیری کنند.

تصویربرداری

پزشک با تصویربرداری از زانو متوجه می شود که در داخل زانوی شما چه اتفاقی افتاده است.

اشعه ایکس می تواند تایید کند که استخوان مفصل شما کوبیده شده است یا نه. همچنین می تواند نشان دهد که آیا استخوان های ناشی از تصادف شکسته شده است یا خیر.

MRI می تواند نشان دهد که آیا هر یک از رباط ها یا سایر بافت های نرم زانو آسیب دیده اند یا خیر. همچنین می تواند به جراح کمک کند تا برای بازسازی زانوی شما آماده شود. MRI یا سونوگرافی همچنین مشخص می کند که آیا آسیب عصبی وجود دارد یا نه.

پزشک ممکن است یک آرتریوگرام (یک عکس اشعه ایکس که جریان خون در شریان‌ها و وریدهای شما را مشخص می‌کند)، تجویز کند. این روش دیگری برای دیدن اینکه آیا دررفتگی زانو به رگ های خونی آسیب رسانده است یا خیر.

درمان دررفتگی زانو

درمان شما بستگی به این دارد که چه میزان زانوی شما آسیب دیده است.

درمان بدون جراحی

اگر آسیب زانوی شما خیلی شدید نباشد، پزشک ممکن است سعی کند با فشار دادن و حرکت دادن پای شما به روش‌های خاصی، استخوان شما را به جای خود بازگرداند. این احتمالاً بسیار دردناک خواهد بود. پزشک به شما پیشنهاد می دهد که دارویی به شما بدهند تا احساس درد نکنید. پس از بازگشت استخوان به مفصل، احتمالاً باید برای چند هفته از آتل استفاده کنید تا زانو بدون حرکت بماند و بهبود یابد.

درمان با جراحی

پزشک شما ممکن است برای اصلاح دررفتگی و سایر آسیب‌های ناشی از آسیب‌دیدگی زانوی شما نیاز به جراحی داشته باشد. برخی از آسیب هایی که نیاز به جراحی دارند شامل موارد زیر می باشد:

• شکستگی استخوان زانو
• رباط های پاره شده
• اعصاب آسیب دیده
• رگ های خونی آسیب دیده

پزشک ممکن است 1 تا 3 هفته پس از آسیب دیدگی جراحی انجام ندهد تا زمانی که تورم کاهش یابد. در این مدت زانوی شما را با آتل ثابت نگه میدارد و از شما می خواهد پای خود را بالا نگه دارید و از یخ برای کاهش تورم استفاده کنید.

در برخی موارد، جراح شما ممکن است جراحی آرتروسکوپی زانو را انجام دهد. این کار از طریق برش های کوچکی که در اطراف زانوی شما ایجاد می شود انجام می گیرد. در غیر اینصورت ممکن است به جراحی “باز” ​​با بریدگی های بزرگتر نیاز داشته باشید. نوع مورد نیاز جراحی شما بستگی به آسیب به بقیه قسمت های زانوی شما دارد.

دوره ی نقاهت

پس از جراحی، ممکن است در حین بهبودی از زانوبندهای مختلفی استفاده کنید. برخی پزشکان به شما اجازه می دهند زانوی خود را خم و راست کنید، این کار برای کاهش سفتی است.

پس از اتمام استفاده از آتل یا بریس، پزشک باید شما را نزد یک فیزیوتراپیست بفرستد تا زانوی شما را بازتوانی کند. شما تمریناتی را برای تقویت عضلات پا در اطراف زانو انجام خواهید داد و برای بازگرداندن دامنه کامل حرکت، تمریناتی را انجام خواهید داد.

بهبودی شما بستگی به این دارد که آسیب شما چقدر جدی است و آیا رگ های خونی و اعصاب آسیب دیده اند یا خیر. اگر به سرعت تحت درمان قرار بگیرید، احتمالاً خوب می شوید. بهبودی پس از دررفتگی زانو می تواند مدت زیادی طول بکشد. ممکن است تا یک سال نیاز به بازتوانی زانو داشته باشید. اگر به توصیه های پزشک خود پایبند باشید، سریع تر بهبود خواهید یافت. ورزشکارانی که زانوهایشان دررفته است ممکن است بتوانند به ورزش خود بازگردند، اما ممکن است نتوانند در همان سطح قبلی عمل کنند.

دریافت نوبت آنلاین  نوبت از طریق اینستاگرام