کیست بیکر یک کیسه پر از مایع است که در حفره پوپلیتئال، که در قسمت خلفی زانو قرار دارد، تشکیل می شود. در بزرگسالان، کیست بیکر معمولا با شرایط دژنراتیو زانو همراه است و بیماران ممکن است با سفتی، ناراحتی یا درد پشت زانو به پزشک مراجعه کنند. در این مقاله به بررسی عوارض و مدیریت کیست بیکر می پردازیم.
کیست بیکر چیست؟
زانو یک مفصل لولایی اصلاح شده است که از استخوان های ران، درشت نی و کشکک تشکیل شده است. رباط ها، بافت های نرم و ماهیچه ها به تثبیت و حرکت مفصل زانو کمک می کنند. غضروف های پوشیده شده در مایع سینوویال، انتهای استخوان ها را می پوشاند تا به راحتی روی یکدیگر سر بخورند. هنگامی که مایع سینوویال اضافی به سمت پشت زانو رانده می شود، می تواند در کیسه های کوچک جمع شود و کیست بیکر را تشکیل دهد.
این کیست به عنوان کیست پوپلیتئال نیز شناخته می شود. کیست های بیکر می توانند از نظر اندازه متفاوت باشند.
چه عواملی باعث بوجود آمدن کیست بیکر می شود؟
کیست بیکر معمولاً در اثر التهاب مربوط به شرایط زیر ایجاد می شود:
استئوآرتریت
ساییدگی و پارگی غضروف و بافت نرم مفصل زانو به دلیل افزایش سن، استفاده بیش از حد یا آسیب. ساییده شدن غضروف باعث التهاب زانو می شود. این التهاب باعث می شود کپسول مایع اضافی بسازد که سپس در کیست بیکر در پشت زانو جمع می شود.
آرتریت روماتوئید
یک بیماری خود ایمنی که در آن بدن به اشتباه به غضروف خود حمله می کند. این التهاب می تواند باعث تورم قابل توجهی شود که در پشت زانو جمع می شود.
پارگی منیسک
منیسک فیبرو غضروف لاستیکی بین غضروف روی درشت نی و استخوان ران است. پارگی منیسک می تواند باعث التهاب شود زیرا بین غضروف های استخوان به بالا و پایین می چرخد. این را نباید با پارگی تاندون کشکک اشتباه گرفت.
و دیگر عوامل مانند:
- روماتیسم مفصلی
- رگ به رگ شدن
- شکستگی استخوان
- دررفتگی
- نقرس
- پارگی ACL
- پارگی PCL
علائم کیست بیکر به چه صورت است؟
در برخی موارد، کیست بیکر ممکن است قابل تشخیص نباشد. در برخی دیگر، ممکن است به صورت برآمدگی در پشت زانو ظاهر شود.
به طور کلی، کیست بیکر خطرناک نیست و ممکن است خود به خود از بین برود. ممکن است بیمار اصلاً علائمی را تجربه نکند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که آیا علائم زیر را احساس می کنیدیا خیر:
- تورم در پشت زانو یا در ساق پا
- ناتوانی در خم کردن کامل زانو
- درد و سفتی مفاصل
- تورم و توده در فضای پوپلیتئال
- محدود شدن دامنه حرکت
- زانو درد
علائم ممکن است پس از فعالیت یا ایستادن طولانی مدت بدتر شود. همچنین ممکن است زمانی که زانو را به طور کامل خم می کنید یا زمانی که فعال هستید، درد بدتر شود.
کیست می تواند از نظر اندازه کاهش یابد یا در زیر پوست بترکد. اگر پاره شود، مایع سینوویال می تواند به داخل ساق پا نشت کند و این باعث درد، تورم و قرمزی می شود. این علائم شبیه علائمی است که توسط لخته شدن خون در ساق پا ایجاد می شود، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، یک بیماری شدید است که نیاز به درمان فوری دارد.
تشخیص
کیست بیکر را می توان با موارد زیر تشخیص داد:
گرفتن سابقه پزشکی
این شامل اطلاعاتی در مورد آسیب قبلی به زانو خواهد بود.
معاینه
معاینه اولیه پزشک، همراه با نتایج آزمایش های تصویربرداری می تواند به پزشک برای انتخاب بهترین روش درمان کمک زیادی کند.
اشعه ایکس
توده از طریق اشعه ایکس دیده نمی شود، اما به تشخیص وجود آرتریت در زانوی شما کمک می کند.
اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
MRI از امواج مغناطیسی به جای اشعه ایکس برای نشان دادن تصاویر استفاده می کند.
تست اولتراسوند
از این روش برای تشخیص اینکه توده جامد یا پر از مایع است، استفاده می شود.
متخصص ارتوپد با بررسی مشکلات زمینه ای زانو و علائم کیست، زانوی شما را درمان می کند.
کیست بیکر چگونه درمان می شود؟
کیست های بیکر همیشه نیاز به درمان ندارند زیرا می توانند بهبود یابند و خود به خود ناپدید شوند.
در صورت نیاز به درمان، گزینه ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- گاهی اوقات داروهایی برای تسکین درد و التهاب تجویز می شود، از جمله داروهای ضد التهابی بدون نسخه مانند ایبوپروفن.
- استفاده از یخ برای پارگی غضروف زانو
- اجتناب موقت از فعالیت هایی که مفصل زانو شما را تشدید می کند
- انجام حرکات کششی برای حفظ تحرک و قدرت زانوی شما
- استفاده از عصا برای برداشتن وزن از روی زانو
- تزریق کورتیزون برای کاهش التهاب
- فیزیوتراپی
- تخلیه مایع با وارد کردن یک سوزن در کیست. این روش آسپیراسیون سوزنی نامیده می شود و تحت هدایت سونوگرافی انجام می شود.
اگر کیست بیکر باعث درد شدید یا سخت کردن زانوی شما می شود، ممکن است برای تخلیه یا برداشتن کیست بیکر نیاز به جراحی داشته باشید.
جراح به شما می گوید که به چه نوع جراحی نیاز دارید و در دوران نقاهت چه انتظاری داشته باشید.
آیا می توان از کیست بیکر جلوگیری کرد؟
بهترین راه برای پیشگیری از کیست بیکر، جلوگیری از آسیب دیدگی زانو است. در حین ورزش یا سایر فعالیت های بدنی، از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کنید.
اگر زانوی شما در حین یا بعد از فعالیت بدنی درد گرفت، این درد را جدی بگیرید.
پس از فعالیت شدید به بدن خود فرصت استراحت و ریکاوری بدهید.
قبل از ورزش، حرکات کششی و گرم کردن را انجام دهید.
پس از فعالیت بدنی، بدن خود را خنک و کشش دهید.
این نکات ایمنی عمومی را برای کاهش خطر آسیب دیدگی دنبال کنید.
دوره نقاهت
زمان بهبودی شما به نوع درمان انجام شده بستگی دارد. با داروها یا تزریق به زانو، بهبودی می تواند سریع، در عرض چند روز تا چند هفته انجام شود. اگر جراحی انجام شود، بهبودی می تواند یک تا سه ماه طول بکشد.
سخن آخر
اگر کیست بیکر دارید که باعث علائمی است که در این مقاله توضیح داده شده است، لطفاً برای تعیین وقت ملاقات با کلینیک ما تماس بگیرید.
دکتر حسین حاجی تقی بر درمان جراحی و غیرجراحی آسیب های استخوان و مفاصل زانو تمرکز دارد. خوشبختانه، امروزه بسیاری از بیماران را می توان با ترکیبی از روش های محافظه کارانه توسط پزشکان ارتوپد در توتال ارتوپدی، به صورت غیر جراحی درمان کرد.
بدون دیدگاه